İki Arada Bir Derede Kalmak

Bugün 10 Kasım. Bir devin bizi bırakıp gittiği tarih. Anlam ve önemi çok büyük. Hayatımızı bırak tarihin son bulacağı zamana kadar minnettar olmamız gereken bir adamdan bahsediyoruz.

Devleti kuran, devrimleri uygulayan, cumhuriyeti getiren, bırak kadına çocuğa hak vermeyi saray dışından olanlara hak veren onların da insan olduklarını hissettiren büyük paşa. Kurtuluş Savaşı kazanıldıktan sonra "Paşam sizden de çok yakışıklı sarışın bir padişah olur" diyenleri tersleyen, inadına demokrasi diyen yüce şahıs. 

Diğer yanda da bizim süper insanlarımız var. Lan pis öğrenci 1 dakka ayağı kalkamıyo musun yaymışsın kendini otobüs durağında? Ha madem kalkmadın kalkanlara ne pis pis bakıyosun? Nankör insan grubunu hiçbir zaman sevmeyeceğim ve ben de elimden gelen kötülüğü onlara yapacağım. Buna emin olabilirsiniz. 

Bir de günün benim için diğer önemi var. Beni resmen ikilem içinde bırakan olay, sevinsem mi üzülsem mi diye şaşırtan. Evet bugün benim doğum günüm. Ülkenin yas tuttuğu bir günden sirenler çalmaya başlayınca benim anneciğimin de doğum sancıları başlamış. Sabah 9.30 da babam eve saygı duruşunda eve dönene kadar atmışım kendimi dışarı. Beklememişim de zaten 9 ayın dolmasını. İçimdeki hüznü tam anlamıyla kapatmasa da beni mutlu edebiliyor yine de.