Tatili de yakalayamadık...

Zaten umud etmiyorduk bunun için ve yapıcak pek fazla da birşey yok açıkçası şu an için. İnancımızı yitirmedik nasıl olsa. Fakat o kadar çok özlüyorum ki onu.. Tam da yanımda olması gereken zamanlardı halbuki. Gitmeseydi ya benden uzağa böyle bir anda?
Tamamen yalnızken şu anda şu dört duvar arasında bazen kaybetmek istiyorum kendimi ve o bulsun istiyorum sadece. O kadar kurtarıyım ki kendimi insanlardan ve maddeden, ayrılıyım istiyorum şu somut bedenimden. Soyutluk yeter oysa ki bana. Çünkü o zaman çok daha hızlı ve kolay varırım onun yanına. Göktengri yardımcım olsun bana bu konuda.


Bu kadar karamsar olmaya gerek yok bunu herkes biliyor. Hayat her zaman devam edicek..
Ama neden senle devam etmesin? Eminim ki, biliyorsun ki en güzeli böyle olucak...