Back to Basics - The Unspoken

Bir ordayım bir burda Hayaller ortasında Gecenin yarısında Düşünceler diyarında Bir senleyim bir sensiz Olaylara ilgisiz Canım çeker güzelliğini Günler olur çaresiz Bir neşeli bir durgun Şarkılara vurgunum Yeller eser başımda Ben yollara tutukunum Bir ordayım bir burda Ben yollara tutkunum Bir senleyim bir sensiz Ben yollara tutkunum

Hem güldürüyor, hem düşündürüyor. Bazen hüzünlü kaçıyor ağlatıyor, bazen de gülmekten gözünden yaş getirtiyor. Bir dengesizlik almış başını gidiyor ama kuyruğundan yakaladık sanki bir tutam. Onu elimizden kaçırmayalım diyorum ama dört nala koşuyor, kaçtı kaçıcak. Sıkı tutmamak lazım bu sefer, sadece gidiceği yeri bilmek yeterli olucak sanki. Belki de hiç gitmeyecek eğer doğru sözleri söylersek.. Ders olsun bana artık yaşadıklarım, daha da tecrübeye gerek yok bana, biraz daha canımı yakmaya... Aklımda yepyeni bir proje oluşmak üzere. Kimseye zarar vermeyecek, üzmeyecek fakat ortaya çıktığında da ilgi çekebilicek bir tane. Herşeyi not almak gerek, her anı kaydedebilmek için. Blogger'ım, Blogger'sın, Blogger, Blogger'ız, Blogger'sınız, Blogger'lar... Unutturmayalım Srebrenitsa Katliam'ını. Kendini medeniyet ve hoşgörü olarak tanımlayanların maskelerini indirdiği anı...

Belki de daha doğumumdan belli olmuştu benim böyle olucağım bu şansa mı artık diyelim yoksa şanssızlığıma mı bilemiyorum ama hayatımın şu evresinde bana şans getirmediği apaçık ortada.. Aslına bakarsanız doğru zamandayım, ama olmam gereken yer burası değil ya da senin olman gereken yer tam da burası.. Kendimi kalabalığın ortasında yapayalnız hissediyorum. Belki de doğrudur şarkıdaki yalnızlık ömür boyu ama, bence böyle olmamalıyız. Az kaldı belki de inandığım şeylerin doğru olabilme olasılığını denemeye. Özledim...

Zaten umud etmiyorduk bunun için ve yapıcak pek fazla da birşey yok açıkçası şu an için. İnancımızı yitirmedik nasıl olsa. Fakat o kadar çok özlüyorum ki onu.. Tam da yanımda olması gereken zamanlardı halbuki. Gitmeseydi ya benden uzağa böyle bir anda? Tamamen yalnızken şu anda şu dört duvar arasında bazen kaybetmek istiyorum kendimi ve o bulsun istiyorum sadece. O kadar kurtarıyım ki kendimi insanlardan ve maddeden, ayrılıyım istiyorum şu somut bedenimden. Soyutluk yeter oysa ki bana. Çünkü o zaman çok daha hızlı ve kolay varırım onun yanına. Göktengri yardımcım olsun bana bu konuda. Bu kadar karamsar olmaya gerek yok bunu herkes biliyor. Hayat her zaman devam edicek.. Ama neden senle devam etmesin? Eminim ki, biliyorsun ki en güzeli böyle olucak...