Yine yazma gereği duyuldu.

Değer vermek ya da vermemek ya da verilen değerin karşılığını görememek. İşte bütün mesele sanırım burda. Herşeye inansan da bazen ufacık birşey tadını kaçırabiliyor hayatın. Çok şey istemiyorum ama beklentilerim büyük. İlerisini düşünüyorum ve işte orada tıkanıyorum adeta. Seviyorum ama alamıyorum. Güveniyorum evet sonuna kadar ama kendimi kaybedemiyorum bu güven içerisinde. Kararımı verdim sanırım.
Eve gidiyorum...