Tahterevalliye tek başına binen ,aşağıda durmayı hakeder.
Ah tahterevalli! Ey hayatın özeti! Kısa aralıklarla alçalma ve yükseliş ... Güçlüyle zayıf arasında kurulamayan denge !Eyy paylaşmaktaki heyecan !Senin için gelmiştim buraya beni ancak sen teselli edebilirdin. Yoksa nasıl açıklardım suyun buz oluşunu ,lezzetli mantarların cinayetini,saatine bakan yıldırımları,flaşlarını... parlatan şimşekleri.Nasıl açıklardım hüznün delirişini? ... İşte ay ve güneş de tahterevallide. Güneş tepede ayaklarını sallarken ay güneşi heyecenlandırmanın keyfini yaşıyor.Güneşin yere değince ayakları,ay gökyüzüne nasılda yaklaşıyor! İşte tahterevallinin önünde uzun kuyruklar oluşuyor. Aşk ve ihanet sıranın kendilerine gelmesi için sabırsızlanıyor,zulüm ve adalet ilk önce kim oturacak diye tartışıyor,hoşgörüyle kalabalık ,hasretle vuslat,pişmanlıkla horatlık ,cimrilikle cömertlik,vefayla nankörlük sırada bekliyorlar. O da ne,enaniyet kalabalığı yararak ilerliyor.Ay ve güneşi tahterevalliden indirip ,tek başına oturuyor bir ucuna ve öylece bekliyor aşağıda. Sevgi